Wypijmy herbatę
Wspomnienia są jedną z najbardziej magicznych rzeczy na świecie. Doświadczamy ich stale. Głównie przez to, że otrzymujemy bodźce i wrażenia przez zmysły, i to nam coś przypomina.
Czy możesz sobie wyobrazić, że je tracisz?
Demencja jest jednym z najbardziej aktualnych problemów społecznych. Społeczeństwo wielu krajów Europy i Świata starzeje się, przez co problem staje się coraz bardziej uniwersalny i dostrzegalny dla większości z nas. W wielu przypadkach zaniki pamięci przeistaczają się w chorobę Alzheimera, zapominania stanu obecnego i tego co wydarzyło się w niedalekiej przeszłości. Jednocześnie wspomnienia z wielu lat wstecz, są jasne i ostre. Mogą stać się one bramą do głębszych wspomnień. Dlatego też wielu specjalistów wykorzystuje przedmioty z przeszłości pacjenta jako narzędzia do pracy stosując terapię reminiscencyjną. Głośne mówienie o tym, co pamiętamy, utrwala te informacje w mózgu i tworzy nowe połączenia neuronowe.
Chciałbym przedstawić metodę, jak przypomnieć sobie niektóre historie z przeszłości i podzielić się nimi z innymi, a wszystko to w zmysłowej formie ceremonii parzenia herbaty. Gra “Wypijmy herbatę” jest wyjątkową formą psychoterapii. Przeniesienie terapeutycznych metod do domu może umożliwić pracę nad zaburzeniami pamięci w przytulnej, domowej atmosferze. Jednocześnie może być sposobem poznania nowych znajomych, lepszego poznania rodziny czy przyjaciół. Tworzy specjalną przestrzeń do dzielenia się swoimi doświadczeniami i konfrontacji ich z innymi.
Rytuał wspólnego parzenia i picia naparu stwarza okazję do kreatywnych spotkań. Daje czas, zmysłowe doświadczenia i stwarza unikalną przestrzeń by usłyszeć samego siebie i innych.
Projekt został rozpoczęty w Pracowni Projektowania Multisensorycznego na Akademii Sztuki w Szczecinie, 2020
Artystyczna odpowiedź. Animacja z bardzo przyjemną muzyką, autorstwa Katarzyny Zioły. Obecnie polecam jako tło muzyczne do gry.
Projekt cały czas się rozwija. Możesz grę przetestować u siebie lub przyjść na jedno z wydarzeń. Zapisz się i daj mi znać!
Projekt nigdy by nie zaistniał, gdyby nie współpraca i pomoc innych osób. Cieszę się, że tak wiele osób poczuło i postanowiło wesprzeć mnie w działaniach, a także dołożyć od siebie swoją wiedzę i kreatywność!
Dziękuję Babci Jadzi Powązka za inspirację i ciepłe przyjęcie projektu.
Dziękuję:
– Aldona Reczek-Chachulska, Maria Heś and Magdalena Krok za udzielenie mi wielu informacji na temat pracy z seniorami, objawami demencji i inspiracje;
– Radomir Majewski za pomoc przy zasadach gry;
– dr Olga Kiedrowicz-Świtalska za wspólną syntezę informacji i prowadzenie podczas początków projektu w pracowni;
– Anna Molska za lekcje ceramiki i toczenia na kole;
– Roksana Czekan za świetne ilustracje;
– Ewa Majchrzak za niesamowitą animację – prezentację idei projektu;
– ACh Duo za użyczenie zagranego i nagranego przez Was kawałka do animacji;
– Katarzyna Zioła za klimatyczną animację, która była wyświetlana podczas pierwszej prezentacji projektu na Poznań Design Festival 2020;
– Julia Galewicz za pomoc przy produkcji i postprodukcji zdjęć;
– Radosław Czekan za krytyczny punkt widzenia, pomoc i motywację;
– Bożena Wołowczyk za pomoc przy tekstach oraz wsparcie;
Dziękuję całej mojej rodzinie oraz przyjaciołom za inspirację, motywację, zaangażowanie, pierwsze rozgrywki i pomocne rady.